Επιτομή της απόλυτης εφαρμογής του «εργασιακού μεσαίωνα» στους τόπους δουλειάς

Η επιτομή της απόλυτης εφαρμογής του «εργασιακού μεσαίωνα» στους τόπους δουλειάς στις σημερινές συνθήκες και στις ανάγκες της ανταγωνιστικότητας και της κερδοφορίας του κεφαλαίου περιγράφεται σε μελέτη του ΣΕΒ με τίτλο «Το μέλλον της εργασίας: Τάσεις και προκλήσεις για επιχειρήσεις και εργαζόμενους».

Στη μελέτη του ΣΕΒ αποτυπώνεται όλη η γκάμα της «εργασιακής ζούγκλας» και της πολύμορφης, στυγνής εκμετάλλευσης των εργαζομένων τόσο παγκόσμια όσο και στη χώρα μας, ενώ αυτές οι μορφές εργασιακής βαρβαρότητας επενδύονται με τον κατάλληλο ιδεολογικό μανδύα για τη χειραγώγηση των εργαζομένων και την ανάγκης απόλυτης αποδοχής και συνδιαμόρφωσης από τους ίδιους αυτής της βαρβαρότητας στη λογική του «μικρότερου κακού» και των παγκόσμιων τάσεων που διαμορφώνονται.

Σύμφωνα με τα όσα καταγράφει ο ΣΕΒ, στις νέες μορφές απασχόλησης περιλαμβάνονται οι συμβάσεις εργασίας με πληθοπορισμό (crowdwork), οι συμβάσεις απασχόλησης «μηδενικών ωρών» (zero hours contracts), οι συμβάσεις σύντομης διάρκειας (short term contracts), προσωρινής εργασίας ή εργασίας κατά παραγγελία (on demand work), οι «μικροσυμβάσεις» (mini jobs), η εργασία ανά χαρτοφυλάκιο (portfolio work), η εργασία βάσει δελτίου/κουπονιών (voucher-based work), διάφορες μορφές τηλεργασίας και κινητής εργασίας με χρήση εφαρμογών και νέων τεχνολογιών, οι συμβάσεις αστικού δικαίου (σύμβαση έργου, σύμβαση ανεξαρτήτων υπηρεσιών) και οι συμβάσεις επιμερισμού θέσεων εργασίας (job sharing).

Στη μελέτη του ΣΕΒ αναφέρεται χαρακτηριστικά ότι πρέπει «να υπάρξει συναίνεση ότι η πρόσβαση σε όλες τις μορφές απασχόλησης θα είναι ανοιχτή προκειμένου να καταπολεμηθεί η ανεργία και ότι παράλληλα θα διασφαλιστούν αξιοπρεπείς όροι και συνθήκες εργασίας για όλους και θα προχωρήσει ο εκσυγχρονισμός των καθεστώτων Κοινωνικής Ασφάλισης».

Επί της ουσίας δηλαδή οι βιομήχανοι ζητούν τη νομοθετική εφαρμογή των νέων μορφών εργασιακής βαρβαρότητας με πρόσχημα την καταπολέμηση της ανεργίας, ενώ για την προώθηση των νέων αντεργατικών ανατροπών που θα συμπαρασύρουν συνολικά εργασιακά, ασφαλιστικά και μισθολογικά δικαιώματα για όλους τους εργαζόμενους, παλαιούς και νέους, επισημαίνεται η ανάγκη της επιστράτευσης του κοινωνικού εταιρισμού για την άμβλυνση των αναγκαίων εργατικών - λαϊκών αντιδράσεων και κυρίως για την ανάγκη συστράτευσης των ίδιων των εργαζομένων στην επικίνδυνη λογική της συνδιαμόρφωσης των νέων όρων κερδοφορίας του κεφαλαίου, μέσα από το λαϊκό ξεζούμισμα.

Ενδεικτικά η μελέτη αναφέρει ότι «κυβέρνηση, κοινωνικοί εταίροι και φορείς της αγοράς καλούνται να αναγνωρίσουν την αναγκαιότητα της ύπαρξης πολλαπλών εργασιακών καθεστώτων, ως μια νέα κομβικής σημασίας συνιστώσα των αγορών εργασίας».

Ειδικότερα για την Ελλάδα ο ΣΕΒ βάζει το ζήτημα της επίδρασης του «μη μισθολογικού κόστους» και της «φορολογικής σφήνας» στην απασχόληση συνολικά, αλλά και σε επιμέρους κατηγορίες απασχολουμένων, επιδιώκοντας νέες απαλλαγές και ρυθμίσεις σε όφελος των εργοδοτών.

Τέλος, στη μελέτη αναφέρεται ότι το 5%-10% των θέσεων εργασίας διεθνώς θα αυτοματοποιηθούν πλήρως, που σημαίνει ότι οι αντίστοιχες θέσεις εργασίας θα χαθούν, όμως σε αντιστάθμισμα δημιουργούνται νέες ειδικότητες, θέσεις εργασίας και ευκαιρίες για απασχόληση.

Στο πλαίσιο των αντεργατικών του παρεμβάσεων, ο ΣΕΒ διοργανώνει Συνέδριο στις 24 Οκτώβρη 2017, με τίτλο «Το μέλλον της εργασίας μετά το Μνημόνιο», με στόχο, όπως αναφέρει, «έως το τέλος του 3ου προγράμματος δημοσιονομικής προσαρμογής, τον Αύγουστο του 2018, να έχει παρουσιάσει στην ελληνική κοινωνία, στην πολιτεία και τους υπόλοιπους κοινωνικούς εταίρους, μια ξεκάθαρη, πειστική και οραματική πρόταση για ένα σύγχρονο, ευέλικτο και παραγωγικό εργασιακό περιβάλλον που θα υπηρετεί μια ανοιχτή, διεθνώς ανταγωνιστική οικονομία». 902